Ο Πάγκαλος και τα ...τανκς! (Παγ-κάλους λέξεις)


Χθες ή προχθές  ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής κυβέρνησης Θόδωρος Πάγκαλος δήλωσε  σε ξένο έντυπο ότι σε περίπτωση που δεν ψηφιστεί  το μεσοπρόθεσμο η χώρα θα χρεοκοπήσει και τα τανκς θα βγουν στους δρόμους για να προστατεύσουν  τη δημόσια τάξη

Ο άνεμος στις λεύκες!


Είχα επισκεφθεί έναν παλιό μου φίλο και καθώς αυτός μιλούσε στο τηλέφωνο, βγήκα  στο μπαλκόνι και ρέμβαζα τους λόφους απέναντι. Ημέρα του Ιούνη όμως ένας δυνατός άνεμος σφύριζε. Ο ήλιος έπαιρνε τροχιά προς τη δύση του καταπίνοντας το φως της ημέρας.

Οι Κυριακές των ποιητών


Οι  ποιητές ενοχλούνται  όταν  οι  στιχουργοί αποκαλούνται  ποιητές.  Όμως υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι στιχουργοί  είναι πραγματικοί ποιητές και μάλιστα πολύ καλοί. Ένας από αυτούς  είναι  ο Ηλίας Κατσούλης. Γεννήθηκε το 1939 και  μας άφησε το 2008. Ο κυρ Ηλίας έφυγε αλλά  άφησε πίσω του ένα θησαυρό 350 περίπου τραγουδιών.

Με τον τρόμο στα μάτια!


Τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα στη χώρα μας δεν μπορούν να περιγραφούν. Αλλά και δυσκολεύομαι αφάνταστα να τα κατατάξω, είναι τραγωδία ή κωμωδία; Η μήπως είναι κάτι ανάμικτο; Μάλλον το τρίτο καθόσον υπάρχουν στοιχεία και των δύο θεαμάτων, κόσμος που κλαίει, που βρίσκεται σε ένα συνεχές δράμα αλλά και κόσμος που πεθαίνει στα γέλια με αυτά που βλέπει να γίνεται, έχοντας υπερβεί μεταφυσικά το τραγικό στοιχείο της κατάστασης.

Αγανακτισμένος αλλιώς...


Με ρωτάνε γιατί δεν γράφω για τους «Αγανακτισμένους». Τόσο καιρό σκέπτομαι να γράψω γι’ αυτούς και διστάζω. Τους θαυμάζω που αγανακτούν και αγανακτώ που τους θαυμάζω.

ΑΠοικία / Ναυτίλος


Η ανεργία στο 16,2%, δηλαδή οκτακόσιες χιλιάδες άνεργοι, στην πραγματικότητα, ένα εκατομμύριο.Βόμβα.


Στους  νέους  η ανεργία στο  42%  - ο ένας στους δύο!  Δεν υπάρχει σπίτι -πλην Συβαριτών χωρίς άνεργο,  ή ανέργους.  Βόμβα.  Και  οι  Δωσιπάτριδες   πουλάνε  τα  όπλα  της  χώρας, ενέργεια,  λιμάνια,  δρόμους,  νερά,  αεροδρόμια  για  να  προσπορισθούν  πόρους  για τους τόκους  δύο - τριών-πέντε ετών.  Κι ύστερα;......................................Οχι! δεν θυσιάζεται κατά εκατόμβες    ο    λαός    προκειμένου    να    υπάρξει    μια   έστω    αμυδρή    ελπίδα   για   το αύριο,  εξουθενώνεται  συστηματικώς  κι  ενσυνειδήτως   για  να  ξαναγίνει  σκλάβος.  Στο διηνεκές.*****  Είμαστε  σε  εμπόλεμη κατάσταση και οι  Ελληνες  πολίτες, ο λαός, ηττάται από πεμπτοφαλαγγίτες ταγούς κι ανδράποδα...

Ο συνδικαλισμός στο στρατό κι η πρακτική του Σολομώντα


Πριν λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας η απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου σχετικά με τον συνδικαλισμό στο στρατό. Σύμφωνα με αυτήν  οι υπηρετούντες στις ένοπλες δυνάμεις μπορούν να συνδικαλίζονται σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα δηλαδή με περιορισμένα δικαιώματα –στερούνται το δικαίωμα της απεργίας- και όχι σύμφωνα με τον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982. Δηλαδή, μπορεί  να συστήσουν μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ενώσεις και σωματεία και τούτο χωρίς άδεια της υπηρεσίας.Στην κεκλεισμένων των θυρών  ολομέλεια του ανωτάτου δικαστηρίου αναπτύχθηκαν δύο θέσεις:

Οι Κυριακές της μελαγχολίας / 2


Η Κυριακή των ποιητών πάλι σήμερα. Αυτή τη φορά θα παρουσιάσω έναν συντοπίτη μας. Τον Παντελή Μπουκάλα. Στα νεανικά μας χρόνια κάπου έχουμε συναντηθεί... Υποθέτω στο Γυμνάσιο Νεοχωρίου, μια που έχουμε ένα χρόνο διαφορά ηλικίας.     Τη πρώτη φορά που ήλθα σε επαφή με τα ποιήματα του ήταν στα χρόνια του  ΄90 με τη συλλογή  του ΄΄Σήματα Λυγρά΄΄ Εντυπωσιάστηκα από την ιδιότυπη γραφή του,  ποίηση στιβαρή, που κινείται ανάμεσα στην παράδοση και το σύγχρονο, τη τάξη και την αταξία, την ατομικότητα και τη  συλλογικότητα. Ποίηση καλή, που τη προτείνω ανεπιφύλακτα...

Οι νεκροί ταξιδεύουν / Απώλειες και Επιστροφές...


Οι απώλειες και ο φόβος τους με κυνηγούσαν πάντα. Ίσως επειδή βίωσα την απώλεια του πατέρα μου πολύ μικρός. Έτσι λοιπόν τα τηλέφωνα αργά τη νύχτα, οι μη αναμενόμενες επισκέψεις στενών συγγενικών προσώπων, αποτελούσαν πηγή τρόμου για μένα. Δεν ήταν ότι δεν άντεχα το πόνο, ήταν ότι αγαπούσα πολύ τους δικούς μου ανθρώπους και φοβόμουν γι αυτούς. Με το πέρασμα του χρόνου όμως και με την απώλεια της γυναίκας μου πριν κάμποσα χρόνια αλλά και της μάνας μου πριν τρία χρόνια, συμφιλιώθηκα με την ιδέα των απωλειών. Κατανόησα αυτό που ο μέγας φιλόσοφος Λιαντίνης  λέει,  ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής άρα πρέπει να τον δεχόμαστε σαν κάτι φυσικό.

Οι .....σοβαροί



Το σημερινό σημείωμα είναι αφιερωμένο εξαιρετικά σ' εκείνους που θεωρούσαν τον Γ. Παπανδρέου σωτήρα και το Μνημόνιο μονόδρομο, ξεχνώντας ότι ο πρωθυπουργός το υπέγραψε χωρις καμμία, έστω στοιχειώδη, διαπραγμάτευση...

Μα καλά έχουμε τρελαθεί εντελώς;


Διαβάζω σήμερα στο κυριακάτικο  Τύπο
''Παράταση ζωής,  μέσω νέου δανείου, με επώδυνο αντάλλαγμα τα μέτρα και τη μαζική έφοδο της τρόικας στο ελληνικό κράτος για να διασφαλιστεί η εφαρμογή των μέτρων, προβλέπει η Ε.Ε. Η κάθοδος της τρόικας προαναγγέλθηκε από τον αρμόδιο επίτροπο Ολι Ρεν, που δήλωσε ότι η Κομισιόν και τα κράτη-μέλη είναι έτοιμα να «ενισχύσουν την τεχνική συνεργασία» προς τις οικονομικές αρχές της χώρας. Η τρόικα ανακοίνωσε επίσης τη σύσταση φορέα ιδιωτικοποίησης με επαγγελματική και ανεξάρτητη διαχείριση''

Οι Κυριακές της μελαγχολίας




Από μικρό παιδί και από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, οι Κυριακές ήταν 
ημέρες μελαγχολίας. Τότε σαν παιδί, λάτρευα τα Σάββατα, στεναχωριόμουν
τις Κυριακές  και μισούσα απεριόριστα τις Δευτέρες.Ο λόγος απλός,το σχολείο
Ποιο φυσιολογικό  παιδί αρέσει να πηγαίνει στο σχολείο; Αργότερα  όταν φοι-
τούσα στη Σχολή των Ευελπίδων,το Σάββατο ήταν ημέρα εξόδου κι η Κυριακή
της επιστροφής στη Σχολή. Τέσσερα χρόνια να περιμένεις το Σάββατο για να 
 ζήσεις σαν φυσιολογικός νέος για μία μόνο ημέρα την εβδομάδα, και τη Κυρι-
ακή ένα σφίξιμο με έπιανε όσο περνούσε η ημέρα, μια θλίψη.Τότε η ποίηση 

εκΤΡΟΠΗ αχελώου/ενΤΡΟΠΗ πολιτικών/αναΤΡΟΠΗ πολιτών Το κράτος και ο παρίες Αιτωλοί και Ακαρνάνες

Παρίας* : 1. μέλος των κατώτερων κοινωνικών ομάδων της ινδουιστικής Iνδίας. 2. για άνθρωπο, ομάδα, λαό κτλ., που έχει μειωμένα (πολιτικά, κοινωνικά κτλ.) δικαιώματα, που έχει χαμηλό κοινωνικό κύρος