Αθι-βολές στην Άμυνα!

Είναι γνωστό ότι έχω θητεύσει στο στράτευμα για εικοσιπέντε χρόνια και κατά συνέπεια  είμαι ιδιαίτερα ευαίσθητος σε ότι αφορά αυτό και τα στελέχη του . Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι στις ανώτατες διοικήσεις είναι παλιοί μου γνώριμοι, φίλοι και συμμαθητές. Κι επειδή η στρατιωτική κοινωνία σε επίπεδο στελεχών δεν είναι  μεγάλη, λίγο πολύ γνωριζόμαστε. Άλλωστε η φήμη που έχει ο καθένας στο στράτευμα συνήθως ανταποκρίνεται στη πραγματικότητα. 

Αφορμή για να γράψω αυτές τις γραμμές ήταν οι τελευταίες εξελίξεις που οδήγησαν στη παραίτηση του Αρχηγού ΓΕΣ Αντιστρατήγου Ζιαζιά.

Βετεράνοι

        

Πριν πέντε χρόνια περίπου, είχα διαβάσει κριτική για ένα θεατρικό έργο που αναφερόταν σε βετεράνους στρατιωτικούς οι οποίοι ζούσαν απομωνομένοι σ ένα οίκο ευγηρίας. Λόγω ιδίότητος κατ αρχήν,  το θέμα κέντρισε  το ενδιαφέρον μου. Ετσι βρήκα το βιβλίο και το διάβασα. Ενα έργο τέχνης πραγματικά. Υψηλής ποιότητας χιούμορ, ενδιαφέρουσα πλοκή,  πανέξυπνοι διάλογοι,  σε κρατά απ την αρχή μέχρι το τέλος. Τα προσωπικά αδιέξοδα,  η διάθεση απόδρασης, το ανέφικτο των σχεδίων, το ταξίδι γενικά,   μέσα από χιουμουριστικές καταστάσεις, παρουσιάζονται εμφαντικά στον αναγνώστη. Δεν ξέρω πως μου ήρθε, άλλωστε πολλά πράγματα κάνω  ανεξήγητα: Ταξιδεύοντας πριν δέκα μέρες το πήρα μαζί μου και νάτο τώρα, διασκευασμένο, σχεδόν έτοιμο, περιμένει κάποιον να του δώσει ζωή, να το κάνει παράσταση και ΄΄κοινό κτήμα΄΄.

Δίνω ένα δείγμα του έργου, προσφορά στους αναγνώστες του ιστολόγιου...