Πίτσες μπλέ!

Πέρασαν περίπου δεκαπέντε μέρες από τότε που ο πρωθυπουργός με μια ακατανόητη κίνηση κατά κάποιους -ιστορική για άλλους, έκλεισε το μνημείο της πολιτικής
διαφθοράς, την ΕΡΤ, στέλνοντας  περίπου 3000 εργαζόμενους ομοεθνείς μας στην ανεργία. Κάποιοι είπαν εγκληματικό, κάποιοι άλλοι επιχαίροντας σκέφτηκαν :
καλά να πάθουν οι πατρίκιοι διαπλεκόμενοι , που σπαταλούσαν τα χρήματα του ελληνικού λαού

Οι πράσινες, οι κόκκινες, οι θαλασσιές οι χάντρες!

Οι πράσινες οι κόκκινες οι θαλασσιές σου οι χάντρες

στα χέρια χτες εφέρανε δέκα λεβέντες άντρες.

Φέραν κακό και ταραχή στης Κοκκινιάς τις μάντρες,

οι πράσινες οι κόκκινες οι θαλασσιές σου οι χάντρες

-  Μα κύριε τι κάνετε; ΄΄Των οικιών ημών εμπιπραμμένων εσείς άδετε;’’

- Άδω κύριε γιατί όχι;

- Τι είπατε αν είμαι καλά; Και βέβαια είμαι γιατί να μην είμαι; Τι μου λείπει δηλαδή;

Όλα τα έχω:

Ελοχίμ, Νεφελίμ, φόνοι στο ραδιομέγαρο κι αεροψεκασμοί!

Τι έγινε ρε παιδιά;

Λοιπόν κάτι συμβαίνει. Κάτι τρέχει. Δε γίνεται.  Μήπως μας αεροψεκάζουν;  Λιακόπουλε, εσύ τι λες; Μάλλον ε;  Ίσως όμως κι όχι. Αλλά τότε πως δικαιολογείται
όλο τούτο το τζέρτζελο; Απ την άλλη μήπως εγώ έχω το πρόβλημα και τα βλέπω  σε μιαν απόχρωση  απροσδιόριστη; Σίγουρα όμως σε μπλε δεν φέρνει Με τίποτα
σε πράσινο, το δε κόκκινο έχει πολλές συνιστώσες και το τραβολογάν μία προς τη δραχμή, μία προς το ευρώ, την άλλη στον έξω από  δω και στο κακό συναπάντημα...
Το βαθύ κόκκινο πάλι, έχει κολλήσει στα σοβιέτ. Και τι μένει; Το μαύρο. Αλλά άμα τα βλέπεις μαύρα είναι ζωή αυτή;

Εκπρόσωποι του λαού ή υπηρέτες των τραπεζών;

Η ιστορία με τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά είναι μια θλιβερή ιστορία. Εχω αναφερθεί ξανά στο παρελθόν κι ήθελα να ξαναφέρω στη μνήμη σας τι έγραφα εννιά περίπου
μήνες  πριν:

Αλλαγή κλίματος ή θεωρίες συνομωσίας;

Το τελευταίο  χρονικό διάστημα παρατηρούμε -όλο και συχνότερα- στον διεθνή Τύπο να εμφανίζονται δημοσιεύματα τα οποία επιτρέπουν να δημιουργείται  στην
κυβέρνηση ένα –αχνό ίσως- κλίμα  αισιοδοξίας.