Λέο Μπουσκάλια, Σκεψεις για τη Ζωή


Μ’ αρέσει η σκέψη  πως την ημέρα που γεννιέται κανείς
Του χαρίζουν το κόσμο σαν δώρο γενεθλίων

Ενα υπέροχο κουτί με εξαίσιες κορδέλες

Μερικοί δε κάνουν το κόπο ούτε τις κορδέλες να λύσουν,
όχι ν΄ανοίξουν το κουτί




Κι όσοι το ανοίγουν περιμένουν να βρούν μέσα
μόνο το θαύμα, την ομορφιά,  την έκσταση...

Ξαφνιάζονται που υπάρχει στη Ζωή και ο Πόνος
και η Απελπισία και η Σύγχυση

Κι όμως είναι όλα μέρος της ζωής

Δε ξέρω για εσάς, όμως εγώ δε θέλω να χάσω τη ζωή
Θέλω να μάθω το κάθε πραγματάκι που έχει μέσα το κουτί

Αυτό το μικρό κουτί λέγεται Πόνος, τι να κάνουμε,
δικό μου είναι κι αυτό, θα ανοίξω λοιπόν το Πόνο
και θα γνωρίσω το Πόνο

Κι αυτό το μικρό πακετάκι λέγεται Μοναξιά. Ξέρετε τι συμβαίνει
όταν ανοίγω το πακετάκι που λέγεται Μοναξιά
Γνωρίζω τη Μοναξιά

Κι όταν μου λές ‘’Νοιώθω Μοναξιά’’,
μπορώ να καταλάβω λιγάκι τη Μοναξιά σου

Και μπορούμε να καθήσουμε μαζί και να κρατήσουμε
ο ένας το μοναχικό χέρι του άλλου

Θέλω να γνωρίσω όλα τα πράγματα μέσα στο κουτί

Γιατί ξέρω ότι θα γνωρίσω και την Εκσταση
Βρίσκεται εκεί μέσα και θα τη βρώ

Ξέρω ότι μπόρεσα να μετατρέψω το Πόνο σε Χαρά
Κι εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό

Μπόρεσα να πάρω την Αγωνία και να τη κάνω Αλήθεια
Κι εσύ μπορείς να το κάνεις αυτό

Δεν υπάρχει τίποτε που να μπορώ να το κάνω εγώ
και να μη μπορείς να το κάνεις εσύ

Δεν είμαι υπεράνθρωπος, ότι μπορώ εγώ, το μπορείς κι εσύ
Και πολλά πράγματα μπορείς να τα κάνεις καλύτερα

Αν δεν τα έχεις δεν είναι γιατί δεν τα έχεις
Ειναι γιατί δε προσπαθείς γι αυτά
Βρίσκονται εδώ κι είναι δικά σου

Εχουμε τη μαγική ικανότητα να μετατρέψουμε
την Απελπισία  σε Ελπίδα

Μπορούμε να σκουπίσουμε τα Δάκρυα
και να τα αντικαταστήσουμε με Χαμόγελα

Η Ζωή είναι το δώρο του Θεού σε  μας
Ο τρόπος που τη ζούμε είναι το δικό μας δώρο σ΄ Εκείνον




Ας κανουμε το δώρο αυτό Υπέροχο











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου