Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό λεξικό –πάει ο Δημητράκος κι ο Μπαμπινιώτης, νεποτισμός είναι η οικογενειοκρατία, η οποία εκδηλώνεται με την παραχώρηση θέσεων και αξιωμάτων σε συγγενείς και φίλους. Είναι η εκμετάλλευση από κάποιον του αξιώματος ή της θέσης που κατέχει, για να προωθήσει συγγενικά ή άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός του σε θέσεις κι αξιώματα χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια.
Η πρακτική αυτή εμφανίζεται συνήθως στη πολιτική και τη θρησκεία και είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στην Ελλάδα . Ο όρος νεποτισμός προέρχεται από τη λατινική λέξη νέπος (nepos, γεν. nepotis) που σημαίνει ανιψιός, στα αγγλικά και γαλλικά nepotisme, στα ισπανικά και πορτογαλικά nepotismo και προσέξτε στα ρωσικά kumostvo από το kum που σημαίνει κουμπάροςΧαρακτηριστικότερο παράδειγμα οι τρεις οικογένειες των Παπανδρέου, Καραμανλή και Μητσοτάκη που κυριαρχούν τα τελευταία 50 χρόνια στην ελληνική πολιτική σκηνή, περίπου εναλλασσόμενοι στην εξουσία αν εξαιρέσουμε την επταετία και τη περίοδο του Σημίτη
Από κοντά ακολουθούν άλλες πολιτικές οικογένειες, όπως Κεφαλογιάννη, Καλαντζάκου, Γεννηματά, Κατσιφάρα, Αλευρά, Κουτσόγιωργα, θα μπορούσα να γεμίσω δυό σελίδες ονόματα
Που οφείλεται το φαινόμενο αυτό; Γιατί είναι τόσο διαδεδομένο στην Ελλάδα; Κατά την άποψη μου ή εξήγηση έχει τις ρίζες σε πολλές αιτίες όπως μεταφυσικές –αυτοί οι άνθρωποι θα μας σώσουν, έχουν γεννηθεί γι αυτό, θρησκευτικές - ο θεός τους στηρίζει, ο της Ελλάδος βέβαια, παιδείας –το επίπεδο είναι χαμηλό δεν μπορούν να σκεφτούν και να κρίνουν, κοινωνικές –οι πελατειακές σχέσεις που αναπτύσσονται, πολιτικής παράδοσης –ελιά,ελιά και Κώτσο βασιλιά, παλιότερα
Το θέμα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις και έχει μεταβληθεί σε κύρια αρρώστια –μια απ τις πολλές του πολιτικού μας συστήματος. Αν το περιορίσουμε στα πλαίσια του νομού μας οι τέσσαρες από τους επτά άνδρες υποψηφίους της Ν.Δ. στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές [Σταμάτης, Καραγκούνης, Λιβανός, Φωτόπουλος] ήταν γιοί βουλευτών ή υπουργών και όσο και αν κάποιοι εξ αυτών είναι αρκετά συμπαθείς –άλλωστε οι εκλεγόμενοι ψηφίζονται δεν πάνε με το ζόρι, το γεγονός από μόνο του ενοχλεί και δεν βοηθά στην ανάκαμψη του κόμματος αλλά αντίθετα το καθηλώνει. Θα έλεγα δε ότι κάποια στιγμή λειτουργεί το σύνδρομο του Αριστείδη, αγαπητέ Δημήτρη (Σταμάτη) νομίζω ότι ήταν και αυτός ένας λόγος για την μη εκλογή σου στο δήμο, εκτός από τη μη στήριξή σου από τους λοιπούς βουλευτές του κόμματος . Δηλαδή σε δεδομένη στιγμή ο κόσμος λειτουργεί αρνητικά στη φήμη και στη διάρκεια. Τόσα χρόνια και Αριστείδης και δίκαιος; Βαρεθήκαμε! Από την άλλη πλευρά βέβαια υπάρχει και η απειλή του Γουλιμή...Προσωπικά θα προτιμούσα τον Γουλιμή για να φοβηθούν οι εσαεί ΄΄πρωθυπουργοί΄΄.
Αφορμή να γράψω τα παραπάνω ήταν η περίπτωση του Χατζηγάκια της Νέας Δημοκρατίας. Ο κύριος αυτός, από τους γνωστούς βαρόνους της Νέας Δημοκρατίας, εκλέγεται συνεχόμενα από το 1974, σε δώδεκα εκλογικές αναμετρήσεις και μπράβο του γι αυτό. Στις κυβερνήσεις της Ν.Δ, ακόμα και της συνεργασίας υπήρξε Υπουργός, βέβαια για το έργο του πιθανόν να ξέρουν άλλοι, εγώ πάντως δε ξέρω. Για να μη τον αδικώ και οι εκλογές του και οι υπουργείες του δείχνουν ότι τύγχανε της αποδοχής των ψηφοφόρων και των αρχηγών της παράταξης . Εν πάσει περιπτώσει όμως το θέμα δεν είναι στη δικιά του πολιτική διαδρομή αλλά στην επιθυμία του να παραδώσει το δαχτυλίδι στον Μικέ. Θα γίνω κακός τώρα, αλλά από τον Σωτήρη των Τρικάλων, μέσω Παρισίων και Λόντον Σχουλ οφ Εκονόμικς (για τους μη Αγγλομαθείς του Ξηρομέρου), Πανεπιστήμιο του Εσσεξ της Αγγλίας και Τάφτς των ΗΠΑ ο γιος Μιχάλης έγινε Μικέλης δηλαδή Μικές. Με γεια του και χαρά του οι σπουδές του, να τον συγχαρούμε τον Μικέ. Ας πάει να δουλέψει τώρα, ας γίνει καθηγητής, διπλωμάτης να αποδείξει ότι μετράει και μετά θα κριθεί για τυχόν υποψηφιότητα του. Γιατί πρέπει να κληρονομήσει την έδρα των Τρικάλων; Κλινική είναι, ιατρείο, δικηγορικό γραφείο, η ιδιωτική επιχείρηση του πατέρα του; Όταν λοιπόν πήρε τα μηνύματα ότι ο νέος αρχηγός της Ν.Δ. δεν είναι σύμφωνος με αυτές τις πρακτικές βγήκε και συνεντευξιάστηκε σε ραδιοφωνικό σταθμό και τι είπε; Ότι το κόμμα της ΄΄μελαγχολικής κυρίας΄΄ (Φ.Κ. μ΄αρέσεις!) θα μπει στη Βουλή και θα παίξει πρωτεύοντα ρόλο στον σχηματισμό της νέας πολυκομματικής κυβέρνησης! . Από πού Χατζηγάκια μ΄βγάζεις αυτό το συμπέρασμα; Από το ρεύμα που έχει στο λαό ή από τους ανεπιθύμητους που μαζεύει; Όχι βέβαια, για να δώσει το μήνυμα στον Σαμαρά το έκανε : ή το δαχτυλίδι στον Μικέ ή πάω στην ακατονόμαστη....
Στο καλό Χατζηγάκια μ΄, πάρε τον Μικέ σου και πηγαίνετε στο καλό, κι απ τον κεντρικό ρόλο που θα έχετε στην νέα κυβέρνηση μη ξεχάσετε, να μας γράψετε κιόλας!
Όσο για τη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος επιθυμεί να τα αλλάξει όλα , αυτό θα φανεί στα πρόσωπα. Οι εκλογές έρχονται, σε δύο μήνες, σε ένα χρόνο, αν δεν αλλάξει πάνω από τα 50 % σε πρόσωπα, ίσως και παραπάνω, δεν πρόκειται να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό από τη νέα ηγεσία και όσο κι αν εκβιαστεί από τύπου Χατζηγάκια, επαγγελματίες της πολιτικής, να τους στέλνει στον αγύριστο....συγγνώμη στην ακατονόμαστη ήθελα να πω.
Δώστε ευκαιρίες να αναμιχθούν και αναδειχτούν καινούργιοι με την, δυστυχώς, απαξιωμένη πολιτική. Και να είστε σίγουροι ότι αυτό θετικά θα γράψει και όχι αρνητικά . Για να γίνει πράξη η επανεκκίνηση!
κλαμα στα..καλοπαιδα του παρατηρητηρίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε την Παρασκευή ότι είναι αποδεκτή η παρουσία των σταυρών στις σχολικές αίθουσες. Η απόφαση ήρθε μετά από έφεση που άσκησε η ιταλική κυβέρνηση σε προηγούμενη απόφαση του Δικαστηρίου που απαγόρευε τη χρήση του σταυρού.
Οι δικαστές στο Στρασβούργο είχαν κρίνει το 2009 ότι ο σταυρός μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί από τους μαθητές όλων των ηλικιών ως θρησκευτικό σύμβολο, σύμβολο που μπορεί να ενοχλήσει μαθητές άλλων θρησκευμάτων ή άθεους.
Με δεκαπέντε ψήφους υπέρ και δύο κατά η Ολομέλεια του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποφάνθηκε την Παρασκευή ότι η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες της Ιταλίας δεν συνιστά παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση.
Στην ακροαματική διαδικασία, παρενέβησαν, ως τρίτοι, 33 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, Ευρωπαϊκό Κέντρο του Νόμου και της Δικαιοσύνη, η Διεθνής Επιτροπή Νομικών, η Interights και το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καθώς και οι κυβερνήσεις Αρμενίας, Βουλγαρίας, Κύπρου, Ρωσίας, Ελλάδας, Λιθουανίας, Μάλτας, Μονακό, Ρουμανίας και Δημοκρατίας του Αγίου Μαρίνου.
Στο σκεπτικό της απόφασης διευκρινίζεται ότι ναι μεν τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης έχουν την υποχρέωση να σέβονται, κατά την διάρκεια της εκπαιδευτικής διαδικασίας, τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των γονέων αλλά, στην προκειμένη περίπτωση, η παρουσία του σταυρού στις σχολικές αίθουσες δεν αντιστρατεύεται το δικαίωμα των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους, ανάλογα με τις δικές τους θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις.
Το Δικαστήριο δεν αποδέχθηκε ότι η παρουσία του σταυρού ή άλλων θρησκευτικών συμβόλων στις σχολικές αίθουσες συνιστούν επιρροή στους μαθητές, ενώ διευκρίνισε ότι η απόφαση για τοποθέτηση θρησκευτικών συμβόλων στα σχολεία εναπόκειται στα κράτη-μέλη. Αποφάνθηκε, μάλιστα, ότι αυτό δεν αποτελεί κάποια μορφή κατήχησης.
Το 2009 το ΕΔΑΔ είχε κρίνει ότι ο σταυρός είναι ενάντια στο δικαίωμα των γονέων να ανατρέφουν τα παιδιά τους σύμφωνα με τις πεποιθήσεις τους και στο δικαίωμα των μαθητών στην ελευθερία θρησκεύματος.
Αρκετές ευρωπαϊκές χώρες -ανάμεσά τους και η Ιταλία- άσκησαν έφεση στην απόφαση. Η τελική ετυμηγορία ήρθε την Παρασκευή.
Η Ιταλία δήλωνε ότι ο σταυρός αποτελεί και σύμβολο της χώρας.