Τα εικονοστάσια της θλίψης

Πάντα  με ενοχλούσαν τα εικονοστάσια,  αυτές οι διαφόρου μεγέθους, σχήματος και υλικού απομιμήσεις εκκλησιών,  στις άκρες των δρόμων. Συνήθως  γίνονται από συγγενείς θυμάτων, χωρίς φυσικά καμιά άδεια για τη κατασκευή τους. Τι αντιπροσωπεύουν όμως αυτά;

Υπάρχει η πλευρά των συγγενών,  γι αυτούς  εκφράζουν τη μνήμη και το σεβασμό προς  τους νεκρούς τους. Σε αυτό  το σημείο φύγανε απροσδόκητα, εκεί ήταν το τελευταίο δευτερόλεπτο της ζωής τους, εκεί άρχισε το ταξίδι της ψυχής τους προς το άγνωστο του υπερπέραντος. Το καντηλάκι που συνήθως τα συνοδεύει είναι προς τιμή των Θεών,  για την ευμενή μεταχείριση των ψυχών τους. Από την άλλη πλευρά  τα εικονοστάσια σημαίνουν:

-Την επικινδυνότητα των δρόμων λόγω της  κακής κατάστασης αυτών για την οποία είναι υπεύθυνη η πολιτεία, τόσο στο στάδιο της κατασκευής όσο και στη συντήρηση τους, δείχνοντας την αδιαφορία της αλλά και τη διαπλοκή της, αφού για να κερδίσουν οι εργολάβοι, κάποιοι τα παρέλαβαν ενώ δεν είχαν τηρηθεί οι όροι των μελετών

-Τη μη ύπαρξη καλών οδηγών, οι οποίοι είχαν πάρει διπλώματα οδήγησης είτε πληρώνοντας είτε χαριστικά μέσω γνωριμιών 

-Τη λαϊκή κακογουστιά, κάπου διάβασα ότι είναι λαϊκή παράδοση, μα η συντριπτική πλειοψηφία αυτών είναι άσχημα κι εγκαταλειμμένα, λίγα είναι εκείνα τα οποία έχουν κάποια  τεχνοτροπία και καλαισθησία

- Τον πλημμελή έλεγχο των δρόμων από τη Τροχαία

 Είναι επίσης επικίνδυνα γιατί αποσπούν τη προσοχή των οδηγών αλλά και γιατί σε περίπτωση που αυτοκίνητα φύγουν απ το δρόμο μπορεί  να πέσουν σε αυτά  αυξάνοντας τις πιθανότητες  το ατύχημα να είναι θανατηφόρο

Έχω τη γνώμη ότι τα εικονοστάσια αυτά,  που μόνο μελαγχολία και θλίψη προκαλούν,  δεν πρέπει να υπάρχουν, αλήθεια ποιος είναι υπεύθυνος για την (μη) ύπαρξή τους; Μήπως θα πρέπει να επιληφθούν του άσχημου αυτού φαινομένου και να πάρουν κάποια μέτρα ; Τουλάχιστον να αφαιρεθούν  τα παρατημένα και τα επικίνδυνα....Αλλά τι λέω, τον καιρό της γενικής απογοήτευσης, της απαξίωσης των πάντων, τον καιρό της δουλείας των Ελλήνων, ποιος να ασχοληθεί με αυτά; Άστα να βρίσκονται...Άλλωστε πάνε ασορτί με τη γενικευμένη μας μελαγχολία....Τα εικονοστάσια της εθνικής μας θλίψης!