Η ομιλία μου για το "έρωτας και πολιτική"‏

Καλησπέρα σας

Σας ευχαριστώ που διαθέσατε το χρόνο σας και ειστε μαζί μας απόψε 

Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τα πολιτικά πρόσωπα που παρευρίσκονται, τον πρώην Βουλευτή Γιώργο Αλεξόπουλο, τους πολιτευτές, Ασημάκη Φωτόπουλο, Ελενα Μάντζου - Κοτρολού

Τον Δημαρχο Ακτίου – Βόνιτσας Νικο Σολδάτο

Τους Αντιδημαρχους Δήμου Ξηρομέρου Πάνο Γαζέτα και Φώτη Λιβάνη

Τον πρόεδρο του Δ.Σ. Δήμου Ξηρομέρου Βασίλη Μουρκούση,

Τους δημοτικούς Συμβούλους από τον Δήμο Ξηρομέρο Γιάννη Ζορμπά, Νικο Μπίτα, Αλέξη Γιώτη, Ζώη Μητσάνη, Στέλιο Παπαναστάση, Ευθυμία Καραπάνου , από τον  Δήμο Αγρινίου, Γεωργία Μπόκα και Λάμπρο Κοτρολό

Τον πρόεδρο του Τεχνικού Επιμελητηρίου Κώστα Ρόκκο

Ειδικές ευχαριστίες οφείλω στις δημοσιογραφους και πρωην βουλευτές Σοφία Βούλτεψη και Νατάσα Ραγιου οι οποίες  τιμουν με τη παρουσία τους την εκδήλωση , τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων Θανάση Παλιούρα, τον πρόεδρο της Ξ.Ε.ΛΟ.Τ Μπάμπη Τσελεπή και τον πολιτικό επιστήμονα και συγχωριανό μου  Νίκο Ναουμη για την ευγενική τους καλοσύνη να παρουσιάσουν το βιβλίο μου σήμερα

Κατ αρχήν επιθυμώ να δηλώσω οτι ο  υπερθετικός βαθμός  που χρησιμοποίησαν οι  ομιλητές για μένα και το βιβλίο μου  οφείλεται στη φιλική τους διάθεση για το πρόσωπό μου αλλά και στη δωροδοκία μερικών εξ αυτών με την υπόσχεση που τους έδοσα  για ξηρομερίτικα παϊδάκια και κοντοσούφλια μετά την εκδήλωση. Ως κοιλιόδουλοι υπέκυψαν στο πειρασμό... 

Να δηλώσω επίσης ότι ο τίτλος του συγγραφέα είναι πολύ ψηλά για μένα. Μου αρκεί ο τιμητικός χαρακτηρισμός του γραφέα και μάλιστα του γραφέα πεζικού δηλαδή του πεζού  και όχι  του ποιητικού λόγου

Ξέρετε διακατέχομαι από τη χαρά του παραγωγού. Έφκιαξα ενα προιόν πνευματικής τροφής και περιμένω να το δοκιμάσει ο κόσμος κι η μεγάλη μου ευχαρίστηση θα είναι να αρέσει σε όσους φάνε το προιόν αυτό

Ερωτας και Πολιτική λοιπόν! Είναι ο ερωτας στη πολιτική ή  η πολιτική στον έρωτα; Η μήπως ο έρωτας για τη πολιτική; Τίποτα από τα παραπάνω αγαπητοί μου. Είναι ένα βιβλίο κύρια για τη πολιτική. Ομως ποιος ασχολείται σήμερα με τη πολιτική; Ενας μικρός αριθμός ατόμων, το μεγαλύτερο μέρος των οποιων το κανουν για να βρίσουν, να κυνηγήσουν, να λοιδωρήσουν. Κατα συνέπεια ένα βιβλίο για τη πολιτική θα ήταν καταδικασμένο στην αποτυχία. Γι αυτό ακολουθώντας τη συνταγή των διαφημιστών οι οποίοι λένε ότι το αίμα και το σπέρμα πουλάει, έγραψα τέσσερις ιστορίες προδομένων ερώτων με διπλωμάτες, επιχειρηματίες,  στρπτηζεζ, κατασκόπους, δολοφονίες, μαφία αλλά και πούρα Αβάνας, πολιτικούς, μοντέλα, ηθοποιούς  αλλά και περιστρεφόμενους δερβίσηδες, Νεφερτίτες και πριμαντόνες. Το θέμα είναι ότι αυτές οι ιστορίες είναι περίπου πραγματικές γιατί τις πλέον ενδιαφερουσες ιστορίες τις γραφει η ίδια η ζωή. 

Δηλαδή επιγραμματικά ο ερωτας είναι το περιτύλιγμα για να πουλήσω τη πολιτική. 

Πέρασα 25 χρόνια από τη ζωή μου στο στράτευμα γυρίζοντας όπου η πατρίδα με έστελνε ανα την επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό. Μετα τη παραίτηση μου συνέχισα να έργαζομαι στο εξωτερικό έως ότου αποφάσισα το 2010 να γυρίσω πίσω στις ρίζες μου, στο  τόπο μου και να ασχοληθώ με τα κοινά. Για να κάνω καριέρα στη πολιτική; Οχι βέβαια Δεν μ ενδιαφέρει αυτό, η προσφορά είναι το θέμα. Ε καλά θα μου πείτε τα έχουμε ξανακούσει αυτά. Μα αγαπητοί φίλοι σήμερα βλέπετε τα ποντίκια εγκαταλείπουν το  ναυάγιο της πολιτικής. Πάγκαλος, Παπαιωάνου, Χρυσοχοίδης, Λιάπης και άλλοι αστέρες  δεν θα πολιτευθούν λένε. Κι αν κάποιοι έχουν το σθένος και μένουν στη πολιτική, όσοι τώρα μπαίνουν χαρακτηρίζονται βλάκες ή τουλάχιστον τρελοί. Γιατί η κατάσταση σήμερα είναι ιδιαιτέρως ζόρικη κι όταν παρουσιάζεται έτσι μόνον οι ζόρικοι συνεχίζουν

Δηλαδή τι μας λες ρε Αρβανίτη τώρα, μήπως θα σώσεις τη χώρα; Οχι βέβαια, ούτε τον τίτλο του σωτήρα κυνηγώ αλλά ούτε και μπορώ. Ενα λιθαράκι όμως θα το βάλω κι αν όλοι αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί θα φκιαχτεί κι η χώρα. Με κόπο, δουλειά και χρόνο

Κατ αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε το βιβλίο αυτό, για να επικοινωνήσω τις όποιες πολιτικές μου ιδέες, για να με γνωρίσει ο κόσμος αφου ασχολούμαι με τη πολιτική μόλις ενάμισυ χρόνο!

Αναφέρομαι στο βιβλίο για τη σημερική πολιτική κατάσταση και τις ευθύνες που υπάρχουν με τόλμη και λόγια όχι στρογγυλεμένα αλλα με γωνίες, αιχμηρά γιατί οι λέξεις όπως λέει κι ο ποιητής πρέπει να καρφώνονται σαν τα καρφιά. Για τη κατάσταση στην Αιτωλοακρνανία, τα αγροτικά, τα κτηνοτροφικά, τους απαρχαιωμένους ΤΟΕΒ, την εκτροπή του Αχελώου αλλα και το Πλατυγιάλι με τους Σεϊχηδες, τις γελοιότητες με τα φωτοβολταικά, τα σκάνδαλα, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, τον νεποτισμό, την ιδιωτεία αλλά και την εξωτερική πολιτική, τα νοσοκομεία, τα διόδια, τη τοπική αυτοδιοίκηση στις μερες του Καλιγούλα, συγγνώμη του Καλικράτη , την εθνική άμυνα αλλά και τον Σόιμπλε και τη γερμανική κατοχή

Θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα  από το  πρωτο μου κειμενο στο βιβλίο ΄΄Απόψεις για μια σύγχρονη πολιτική’’

΄΄Η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν απαξιωθεί  ολοκληρωτικά, καθόσον θεωρούνται και είναι υπαίτιοι όχι όμως οι μοναδικοί   για το ΄΄στρεβλό εκσυγχρονισμό, νόθο εξαστισμό και περιβαλλοντική υποβάθμιση, παραγωγική αποδιάρθρωση και δανειοδίαιτη ευμάρεια, αισθητικό εκχυδαϊσμό και παρακμή της παιδείας, λαϊκισμό, αναξιοκρατία, κομματισμό, διαφθορά΄΄ Ο διανοητής Γ. Κονδύλης πρώτος το 1992 επεσήμανε, ότι «η σημερινή Ελλάδα, όντας ανίκανη να παραγάγει η ίδια όσα καταναλώνει και μην έχοντας αρκετή αυτοσυγκράτηση –και αξιοπρέπεια – ώστε να μην καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα μπορεί να παραγάγει η ίδια, προκειμένου να καταναλώνει παρασιτεί» δανειζόμενη και υποθηκεύοντας πόρους του μέλλοντος. Επρόκειτο για τη συνθήκη όπου το ξεπούλημα του έθνους και των εν λόγω πόρων έπαιρνε τη μορφή «αγοράς αυστριακών μπισκότων για σκύλους και  οργάνωσης τριήμερων ταξιδιών στο Λονδίνο για ψώνια, κατασφαλίζοντας ενδιαμέσως παχυλές επιδοτήσεις μιας περιττής αγροτικής παραγωγής και την περαιτέρω διόγκωση μιας ημιπαράλυτης δημοσιοϋπαλληλίας», τη συνθήκη «όπου το κράτος και το έθνος βρέθηκαν, χάρη στην απλόχερη μεσολάβηση του πολιτικού κόσμου, σε τόσο αγαστή σύμπνοια με τον χαρτοπαίχτη της επαρχίας και το τσόκαρο των Αθηνών».

Οι πολιτικοί όμως δεν έχουν την αποκλειστικότητα της ευθύνης για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδας. Υπήρχε ένα «επαίσχυντο κοινωνικό συμβόλαιο». Η νοοτροπία του παρασιτικού καταναλωτισμού, αφορά τη «συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού όλων των κοινωνικών στρωμάτων». Δεν έχουμε να κάνουμε με «έναν λίγο-πολύ υγιή εθνικό κορμό, ο οποίος έχει αρκετές περισσές ικμάδες ώστε να τρέφει και μερικά παράσιτα ποσοτικώς αμελητέα, παρά για ένα πλαδαρό σώμα που παρασιτεί ως σύνολο εις βάρος ολόκληρου του εαυτού του, ήτοι τρώει τις σάρκες του, συχνότατα και τα περιττώματά του».

       Αυτά βέβαια ο Κονδύλης τα έλεγε στα 1992 και τον αποκήρυσσαν οι πάντες ακόμα και η αριστερά από την οποία προερχόταν. Είκοσι χρόνια μετά μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η χώρα έχει χρεωκοπήσει, οι Ελληνες ζουν με δόσεις, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν γίνει αριθμητικές εξισώσεις  στα μπλοκάκια των διάφορων ΡΑΙΧενμπαχ, η εθνική κυριαρχία εχει παραχωρηθεί, η περιουσία λεηλατείται, το κοινωνικό κράτος αποτελεί παρελθόν, η ανεργία φτάνει στο 20%, η νεολαία εχει υποστεί ψυχολογικό σοκ, οι αγρότες διατελούν σε αδυναμία παραγωγής και πολλά άλλα εφιαλτικά τα οποία μαζί με τα τραγικά ψέμματα της κυβέρνησης του ελάχιστου Παπανδρέου, την εσκεμμένη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ,  την έλλειψη σχεδιασμού και συντονισμού, συντελούν στη  διαμόρφωση  της εθνικής μας κατάθλιψης ΄΄

Αγαπητοί μου φίλοι για μένα πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, του δυνατού, της πράξης της δράσης και της κατανόησης. Ειναι αυτό που ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης έλεγε:

«Η πολιτική είναι πρόταγμα αυτονομίας: συλλογική δραστηριότητα στοχασμένη και διαυγής που έχει ως στόχο τη συνολική θέσμιση της κοινωνίας.» 

«Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, οφείλουμε να δημιουργήσουμε το νόμο μας. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, κανείς δεν μπορεί να μας πει τι πρέπει να σκεφτόμαστε.»

Στη πράξη λοιπόν επιθυμώ  να αρθρώσω λόγο αληθινό, πολιτικά οξύ, αναφερόμενος στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας  αλλά και γενικότερα η χώρα μας, να στηλιτεύσω τις πρακτικές της συναλλαγής, των κομματικών εγκάθετων, των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, της απάθειας, της ατιμωρησίας, της οκνηρίας των πολιτών αλλά και των αρχόντων, του βολέματος, του νεποτισμού, της εκμετάλλευσης, των κάθε είδους επαγγελματιών της πολιτικής, της αρπαγής (καταλήστευσης) του δημόσιου χρήματος,  της υποδούλωσης μας στο ΔΝΤ   και της έλλειψης στρατηγικού - μακρόπνοου σχεδιασμού  

  

Θα έχετε δεί στο εξώφυλλο του βιβλίου , το αλογάκι της θάλασσας. Σιγουρα θα αναρωτηθείτε τι σχέση έχει με το θέμα του βιβλίου. Μα έχει αγαπητοί μου Είναι πολιτική πρόταση ο ιππόκαμπος. Είναι το μοναδικό ζωντανό στη θάλασσα που έχει υιοθετήσει τη κατακόρυφη, τη περήφανη στάση. Κινειται, ζεί, κοιμαται σε κατακόρυφη στάση. Αυτη τη σταση προτείνω, την όρθια, τη σταση του αγώνα, της δουλειάς. της συμμετοχής, της αντίστασης στους ντόπιους και ξένους που επιθυμουν τη διάλυση της χώρας μας.

Αγαπητοί φίλοι, έχω πέντε παιδιά, τα τέσσερα μεγάλα. Εγώ ντρέπομαι που η γεννιά μου  παραδίδει στους νέους  αυτό τον κόσμο. Τι να τους πούμε όταν τελειώνουν τα πανεπιστήμια και μας ρωτούν απορημένα τι κάνουμε πατέρα;

Μήπως πρέπει να γνωριστούμε ξανά;

Να σας συστηθώ λοιπόν : Είμαι ο Δημήτρης Αρβανίτης και είμαι εδώ μέσα

Εσείς;

Σας  ευχαριστώ