Το Ποτάμι κι ο ...Αύγουστος!

Πριν δύο μόλις βδομάδες ο δημοσιογράφος Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε τη  δημιουργία ενός νέου κόμματος. Δεν το κρύβω ότι ο συγκεκριμένος  μου είναι συμπαθής. Η εικόνα που έβγαζε μέσα, τόσο από την εκπομπή του ‘’Πρωταγωνιστές’’ όσο κι απ΄ την ιστοσελίδα του  protagon.gr ήταν ενός προβληματισμένου, μετριοπαθούς ανθρώπου με ιδιαίτερες κοινωνικές αλλά και πολιτικές  ανησυχίες.  Αναζήτησα να δω τι σπουδές έχει κάνει, δεν βρήκα καν αν έχει τελειώσει Πανεπιστήμιο.

Σπεύδω να δηλώσω, ότι για μένα οι τίτλοι σπουδών δεν λεν και πολλά πράγματα. Έχω συναντήσει μεγαηλίθιους με Μάστερ στο Κολούμπια ή στο Λόντον σχουλς οφ Εκονομικς, όπως και σοφούς ανθρώπους στα βουνά της Ελλάδας που δεν είχαν πάει ούτε σχολείο. Ας θυμηθούμε τα ονόματα αυτών που μας οδήγησαν στη σημερινή απελπισία. Όλοι με λαμπρές σπουδές στα Παρίσια, στα Λονδίνα και στα Χάρβαρντ.  Όμως οι σπουδές για τα κανάλια και τα ΜΜΕ είναι κράχτης, όπως και για τον περισσότερο κόσμο άλλωστε. Μεγάλωσε στην Αγιά Βαρβάρα Αττικής μαζί με απλό κόσμο και πολλούς τσιγγάνους. Απ την εφηβεία του μπήκε στη δημοσιογραφία και το ραδιόφωνο και αργότερα στη τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία. 

Το πρώτο που θα έρθει στο νου σας είναι, ‘’μα είναι δυνατόν μεγαλοδημοσιογράφος, να μην έχει αναπτύξει δεσμούς με τους καναλάρχες και το κεφάλαιο;’’ Είναι ένα ερώτημα. Σχεδόν οι δέκα στους δέκα είναι δεμένοι χειροπόδαρα απ αυτούς τους απίθανους τύπους, οι οποίοι μέσω των διαπλεκόμενων πολιτικών ελέγχουν τη χώρα. Να είναι η εξαίρεση, το σχεδόν που λέω;  Π            ου να ξέρω; Δε δίνω κατεύθυνση, ούτε άλλωστε έχω φανατικούς οπαδούς να τους επηρεάσω. Επισημαίνω μια ιδιαίτερη περίπτωση. Κι από όπου και να τη πιάσεις είναι τέτοια. Δεν έχει σαφή πολιτική ιδεολογία. Πολλές όμως απόψεις έχουν πηγή την αριστερά. Κι οι τριάντα που ανακοινώθηκαν ομοίως, χωρίς σαφή πολιτική ταυτότητα, απ΄ το χώρο των διανοούμενων περισσότερο όπως άλλωστε ο αγαπημένος μου συγγραφέας, Νίκος Δήμου. 

Σε ότι αφορά τα πρόσωπα , μου έκανε εντύπωση ένας άλλος συγγραφέας, της νέας γενιάς ο Αύγουστος Κορτώ. Έχω διαβάσει μερικά αποσπάσματα βιβλίων του. Δεν μ’ αγγίζουν τα θέματα του, ούτε ο τρόπος γραφής του. Τον διαβάζουν πολλοί άλλοι, όπως δείχνουν οι πωλήσεις των βιβλίων του. Το όνομα του ήταν ανάμεσα στους τριάντα ‘’ποταμίσιους’’ , που σημαίνει ότι είχε δώσει τη συγκατάθεση του, δεν τον είχαν βάλει με το έτσι θέλω στη λίστα. Και βγαίνει την άλλη μέρα και κάνει την εξής δήλωση: ‘’Δεν μ’ ενδιαφέρει η πολιτική, μένω πιστός στον άντρα μου και στα βιβλία μου’’

Μα πως να μην εξανίστασαι; Σε μια κοινωνία, η οποία εκ των πραγμάτων είναι ανεκτική στη διαφορετικότητα, με εξαιρέσεις βέβαια,  βγαίνεις και διαδηλώνεις την ομοφυλοφιλία σου με αυτόν τον άκομψο τρόπο.  Λες κι ενδιαφέρει κανέναν πως και με ποιόν το κάνει ο Αύγουστος Κορτώ. Το έχω ξαναγράψει, το να είσαι καλός σε κάτι, στη φωνή ας πούμε, στο κλοτσοσκούφι,  ή και στο γράψιμο δεν σε κάνει κι αυτόματα προσωπικότητα. Χρειάζονται κι άλλα πράγματα. Υπήρξε  και συνέχεια για περισσότερα γέλια. Εκείνος ο ογκόλιθος της δημοσιογραφίας και μέγας άνδρας Βερύκιος άρχισε να τον βρίζει στο ραδιόφωνο του Σκάι, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την αντίδραση του Αύγουστου, ο οποίος δήλωσε ότι θα μηνύσει το Σκάι και με την αποζημίωση που θα πάρει, θα οργανώσει ένα μέγα γκέι πράιντ. Ποιον πρώτα να βρίσεις; 

Αλλά ας επανέλθουμε στο ‘’ποτάμι’’. Ο Θεοδωράκης λέει ότι προχώρησε στη κίνηση, γιατί άκουγε από παντού το ας κάνουμε επιτέλους κάτι. Και δεν έχει άδικο. Όλοι θέλουν να γίνει κάτι, όμως στη τελική,  πάλι τον Νικολόπουλο θα ψηφίσουν στην Αχαϊα, τους γνωστούς στην Αιτωλοακαρνανία, τον Άδωνι στην Αθήνα και όλους τους άλλους που ή κυβερνούσαν όλα αυτά τα χρόνια ή απλώς παρίσταντο στο ρημαδιό που έγινε. Γιατί τα αρματολίκια και τα βιλαέτια έχουν ρίζες απ’ τον προηγούμενο αιώνα.

Ναι σίγουρα, αλλά όμως για την ελπίδα, πρέπει να υπάρχουν τέτοιες κινήσεις.  Στις περιόδους των κρίσεων δεν ξέρεις από που θα σου βγει ο επόμενος ηγέτης, που πάντως δεν μπορεί να είναι απ’ το παρελθόν της πολιτικής. Γατί αν ήταν ο μεγάλος ηγέτης θα είχε φανεί, όντας στο χώρο είκοσι ή τριάντα χρόνια.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν όμως οι αντιδράσεις των άλλων κομμάτων. Η Νέα Δημοκρατία επιχαίρει, γιατί δεν κινδυνεύει απ τη κίνηση. Το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να το υποβαθμίσει, καθώς ξέρει ότι οι πελάτες του, οι κυβερνητικοί πάνε  κατά ΣΥΡΙΖΑ μεριά ενώ οι πιο ιδεολόγοι θα μπουν στο πειρασμό να δοκιμάσουν το ρεύμα του Ποταμιού. Ο ΣΥΡΙΖΑ απ την άλλη κάνει τον αδιάφορο ενώ γνωρίζει ότι η κύρια πηγή του Θεοδωράκη θα είναι αυτός και το ΠΑΣΟΚ.

Επίσης παρατηρείστε πως ο τύπος αγκαλιάζει τη νέα κίνηση. Σου λέει, δε μπορεί, δικός μας ήταν τόσα χρόνια, σε καλό θα μας βγει αν...

Ελπίδες και ανησυχίες. Όμως ας δούμε στη πολιτική κάτι έξω απ τη πολιτική. Δηλαδή και τόσα χρόνια που ασκούσαν πολιτική οι επαγγελματίες, τι καταλάβαμε;

Να διευκρινίσω ότι με αυτά που γράφω δεν τάσσομαι υπέρ κανενός. Παρατηρώ και σχολιάζω. Θα δούμε πως θα κινηθεί το Ποτάμι κι αν θα φτάσει μέχρι τις εκλογές. Είδαμε και την ΕΛΙΑ και τους 58  και τη σάρα και τη μάρα. Ποιοι  θα φτάσουν όμως και που;

Πάντως το ‘’Ποτάμι’’ είναι κάτι διαφορετικό. Εκ πρώτης όψεως ...

Υγιαίνετε αδέλφια!