Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάποιο σημείο,στην έρημο της Λιβύης Βεδουίνοι νομάδες έφεραν στο κόσμο ένα παιδί, ένα αγόρι, το οποίο ονόμασαν Μουαμάρ. Ολόκληρο το όνομα του, Μουαμάρ Αλ Καντάφι. Το παιδί των Βεδουίνων μεγάλωσε και σπούδασε νομικά –λένε, στη συνέχεια έγινε στρατιωτικός. Ακόμα λένε ότι φοίτησε στη Σχολή των Ευελπίδων της Ελλάδος –Ταξη 1965- ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι απλά ένα τρίμηνο πέρασε στη Σχολή Πυροβολικού της Ελλάδος, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει.
Το 1969, σε ηλικία 27 ετών μαζί με άλλους νεαρούς αξιωματικούς οργανώνουν πραξικόπημα -κατά τον ίδιο επανάσταση- και ανατρέπουν τον διεφθαρμένο Βασιλιά Ιντρίς. Τότε όλος ο κόσμος γνώρισε τον Συνταγματάρχη Καντάφι, τώρα πως γίνεται κάποιος στα 27 του να είναι στο βαθμό του Συνταγματάρχη, είναι ένα θέμα, αλλά ούτε κι αυτό έχει μεγάλη σημασία
Το 1969, σε ηλικία 27 ετών μαζί με άλλους νεαρούς αξιωματικούς οργανώνουν πραξικόπημα -κατά τον ίδιο επανάσταση- και ανατρέπουν τον διεφθαρμένο Βασιλιά Ιντρίς. Τότε όλος ο κόσμος γνώρισε τον Συνταγματάρχη Καντάφι, τώρα πως γίνεται κάποιος στα 27 του να είναι στο βαθμό του Συνταγματάρχη, είναι ένα θέμα, αλλά ούτε κι αυτό έχει μεγάλη σημασία
Επαναστατική Περίοδος
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι άμεσα εθνικοποιεί τράπεζες, πετρελαϊκές εταιρείες, βιομηχανίες και τις ιταλικές επιχειρήσεις. Κλείνει τις αμερικανο-βρεττανικές βάσεις και εκδιώκει τα στρατεύματά τους. Τη δεκαετία του ΄70 κάνει ενέργειες για ενοποίηση των αραβικών κρατών, προχωρά σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις καταργώντας τους ισλαμικούς νόμους που καταπιέζουν τις γυναίκες και δίνοντας τους ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα με τους άντρες. Συγχρόνως γίνεται πρωταγωνιστής στην προσπάθεια δημιουργίας Παλαιστινιακού κράτους και σπαταλά μεγάλα ποσά για την χρηματοδότηση των Παλαιστινιακών επαναστατικών ομάδων.
Η οικονομία οικοδομείται σε σοσιαλιστικές βάσεις. Ο Καντάφι εκδίδει την πράσινη βίβλο η οποία προβλέπει την διακυβέρνηση της χώρας από λαϊκές επιτροπές χωρίς την παρουσία κομμάτων. Ο ίδιος δεν κατέχει κανένα αξίωμα αλλά παραμένει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Λιβύης. Η Λιβύη ονομάζεται Τζαμαχιρίγια, κράτος του λαού, δημοκρατία των μαζών η αλλιώς ο λαός στην εξουσία, σύνθημα που αργότερα χρησιμοποιεί στη προεκλογική του εκστρατεία ο φίλος και θαυμαστής του Αντρέας Παπανδρέου. Είναι όμως κοινό μυστικό ότι ο Καντάφι, τουλάχιστον μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄80, χρηματοδοτεί και υποθάλπει τρομοκρατικές ομάδες και ένοπλα κινήματα, εξαγριώνοντας Αμερικανούς και Βρετανούς αλλά και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη
Έτσι το 1982 οι ΗΠΑ κηρύσσουν εμπάργκο στη Λιβύη. Το 1986 οι Αμερικάνοι βομβαρδίζουν τη Λιβύη υποστηρίζοντας ότι ο Καντάφι είχε συμμετοχή σε συγκεκριμένες τρομοκρατικές ενέργειες. Πολλοί όμως ισχυρίστηκαν ότι αιτία της επίθεσης ήταν η αυθαίρετη απόφαση της Λιβύης να κλείσει τον κόλπο της Σύρτης σε νοητή ευθεία, θεωρώντας όλο τον κόλπο χωρικά της ύδατα, απόφαση την οποία πήρε πίσω μετά τον βομβαρδισμό
Στη συνέχεια η Βρετανοί κατηγόρησαν τον Καντάφι για την τραγωδία στο Λόκερμπυ της Σκωτίας, όταν ανατινάχτηκε αεροπλάνο της Παν Αμ με θύματα 270 επιβάτες
Τη χρονιά αυτή ο δικός μας Ανδρέας Παπανδρέου, διοργανώνει τη συνάντηση της Ελούντας μεταξύ Καντάφι – Μιτεράν και συναγελάζεται με τον δικτάτορα
Συνοψίζοντας, σ αυτές τις δύο πρώτες δεκαετίες εξουσίας, εσωτερικά ο Καντάφι προσπαθεί να κάνει πράξη αυτά που στις διακηρύξεις του Επαναστατικού Συμβουλίου έλεγε δηλαδή, ελευθερία, εργασία,κοινωνική δικαιοσύνη, χωρίς αφέντες και δούλους, ούτε τυράννους. Έτσι η Λιβύη γίνεται η πλουσιότερη χώρα της Αφρικής, η πολυγαμία απαγορεύεται, οι γυναίκες έχουν ζηλευτή θέση στην κοινωνία, τόσο νομοθετικά όσο και στη πράξη, ενώ χάρη στο πετρέλαιο η παιδεία, η στέγη κι η υγεία προσφέρονται σχεδόν δωρεάν.
Εξωτερικά είναι σε διαρκή ‘’πόλεμο’’ με τις ΗΠΑ και τη Δύση. Θεωρείται απρόβλεπτος, επικίνδυνος –ο τρελός σκύλος της Μέσης Ανατολής, ενώ αντίθετα τον στηρίζουν οι Σοβιετικοί και οι δορυφόροι τους
Η δεκαετία του 1990 βρίσκει τον Καντάφι χωρίς τους προστάτες του –η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού έχει επέλθει και επηρεασμένος αρχίζει να αναθεωρεί τη μέχρι τότε πολιτική του
Έτσι το 1999, δέχεται να παραδώσει τους καταζητούμενους για την υπόθεση Λόκερμπυ, τρομοκράτες στην Ολλανδία για δίκη ενώ παράλληλα αποφεύγει την εμπλοκή του με τρομοκρατικές οργανώσεις
Μετά το 2002 αρχίζει η μεταστροφή της πολιτικής του έναντι της Αμερικής και της Ευρώπης και η ομαλοποίηση των σχέσεων τους . Επίσης πληρώνει αποζημιώσεις στα θύματα της πτήσης Λόκερμπυ, αποδεχόμενος τις ευθύνες του για την υπόθαλψη τρομοκρατικών οργανώσεων, αγοράζει το 7,5% της ιταλικής ποδοσφαιρικής ομάδος Γιουβέντους έναντι 21 εκατομ. δολαρίων, ο Μπλέρ κι ο Σαρκοζί επισκέπτονται τη Λιβύη και υπογράφουν διακρατικές συμφωνίες. Αποκαθίστανται οι διπλωματικές σχέσεις με τις ΗΠΑ και η Κοντολίζα Ράις επισκέπτεται τη χώρα
Ο Καντάφι επισκέπτεται τη Γαλλία και γίνεται δεκτός με τιμές και δόξες, η σκηνή του στήνεται στα Ηλύσια Πεδία και υπογράφει οικονομικές συμφωνίες 10 δις ευρώ οι οποίες θα οδηγούσαν σε 30.000 νέες θέσεις εργασίας. Οι κατηγορίες ότι συνεργάζεται με έναν τύραννο ουδόλως πτόησαν τον Σαρκοζί. Η Λιβύη εκτός των άλλων αγόραζε και 21 αίρμπας
Στη συνέχεια επισκέπτεται την Ιταλία με τον Μπερλουσκόνι να αποδέχεται κάθε επιθυμία –καπρίτσιο του Καντάφι
Το 2009 η Βρετανοί απελευθερώνουν τον έναν τρομοκράτη της υπόθεσης Λόκερμπυ, λόγω βαριάς ασθένειας, στη πραγματικότητα όμως ήταν μέρος πετρελαϊκής συμφωνίας, στην οποία είχε αναμιχθεί και η BP, αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων
Ο γιος του Καντάφι επισκέπτεται επίσημα τις ΗΠΑ και σε πολύ καλό κλίμα η Χίλαρι Κλίντον τον υποδέχεται και δηλώνει ότι είναι επιθυμία των δύο χωρών να ενισχύσουν τη συνεργασία τους σε βάθος και πλάτος
Λίγους μήνες αργότερα η Γερουσία επικυρώνει τη τοποθέτηση πρέσβη στη Λιβύη, πρώτου μετά 36 χρόνια
Το περασμένο Δεκέμβρη οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης -κάποιος έγραψε ότι στις φλέβες τους δεν τρέχει αίμα αλλά πετρέλαιο- για να ενισχύσουν το ηγετικό προφίλ του Καντάφι στην Αφρική διοργάνωσαν τη σύνοδο ΕΕ – Αφρικής στη Λιβύη.΄Ολοι τρέξανε να προσκυνήσουν τον Συνταγματάρχη στη πλουμιστή σκηνή του, όπου τους υποδεχόταν σαν αυτοκράτορας –άλλωστε είχε ήδη αναγορεύσει εαυτόν σε βασιλέα των βασιλέων της Αφρικής. Περί τους ογδόντα επισήμους πρώην εχθρούς και νυν επιστήθιους φίλους δέχθηκε η αυτού μεγαλειότης. Μεταξύ αυτών Σαρκοζί, Μπερλουσκόνι, Βαν Ρομπάυ, Μπαρόζο, Θαπατέρο, Σωκρατες, Χριστόφιας,, φυσικά Παπανδρεόυ με κουστωδία αλλά και κρατηθείτε …Ερντογάν . Ως τι; Δεν έχει σημασία. Ο Ερντογάν πάει με όλα
Συζητήθηκαν πολύ σπουδαία θέματα για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις, την απασχόληση, το περιβάλλον, το μεταναστευτικό τη παγκόσμια ειρήνη αλλά και …τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ο δικός μας Παπανδρέου ήταν τόσο ενθουσιασμένος που τοποθετήθηκε δύο φορές και ειχε και συνάντηση με τον ΚανταφιΑφού έθεσαν τους στόχους της χιλιετίας, υπόγραψαν τη κοινή διάσκεψη και επιδόθηκαν στο πλούσιο δείπνο που τους προσέφερε ο Καντάφι. Το κλου της συνόδου: Η βράβευση του Ερντογάν με το βραβείο Καντάφι – ανθρώπινα δικαιώματα. Αν δεν είναι για γέλια, σίγουρα είναι για κλάματα οι άνθρωποι
Στο εσωτερικό λόγω και της ενεργοποίησης κάποιων από τα παιδιά του Καντάφι, η διαφθορά είχε προχωρήσει πολύ. Μυθικά ποσά φεύγαν σε ιδρύματα και οργανώσεις στο εξωτερικό, ενώ εκατομμύρια δολάρια δίνονταν σε τραγουδίστριες -Νέλλυ Φουρτάντο. Μπιγιονσέ- για ιδιωτικές συναυλίες. Κι όλα αυτά όταν ο Καντάφι στρατοπέδευε σε σκηνές στο Παρίσι και στη Ρώμη. Ο νεαρός οραματιστής και επαναστάτης του 1969 ο οποίος διακήρυττε τη συμμετοχή των μαζών, του λαού στην εξουσία είχε μεταβληθεί τη δεκαετία το 2000 σε έναν συμβιβασμένο, διεφθαρμένο τύραννο. Να ήταν το προχωρημένο της ηλικίας ή αυτό που είχε πει ο Λόρδος Αστον ΄΄ η εξουσία έχει την τάση να διαφθείρει, η απόλυτη εξουσία διαφθείρει απόλυτα΄΄
Η εξέγερση
Πως εξηγείται λοιπόν η εξέγερση αυτή; Είναι αυθόρμητη, ένα λαϊκό κίνημα δηλαδή ή κατευθυνόμενη και οργανωμένη; Και ποιοι έχουν συμφέρον για την απομάκρυνση του Καντάφι; Η εξέγερση οφείλεται κύρια στη ανάγκη αντίδρασης των κατοίκων της Λιβύης σε έναν πρώην επαναστάτη ο οποίος υπέταξε τις ιδέες του, το καλό της πατρίδας του, το λαό, τους συντρόφους του, την ίδια την επανάσταση στην άρρωστη μεγαλομανία του. Παραπέρα οφείλεται ακόμη στο τυραννικό καθεστώς που εγκατέστησε αλλά και στη διαφθορά της οικογένειας του. Κυβέρνησε απολυταρχικά, φεουδαρχικά. Όλες οι χώρες γνωρίζανε ότι συνδιαλέγονταν, συνεργαζόντουσαν με έναν δικτάτορα, έναν τύραννο, αλλά αυτό δεν τους εμπόδιζε να κάνουν τεράστιες οικονομικές συμφωνίες… Το πετρέλαιο τα σβήνει όλα
Στην εξέγερση αυτή συμμετέχουν Λίβυοι από κάθε τάξη και φυλή: νέοι που έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό, ντόπιοι φοιτητές, φανατικοί ισλαμιστές, βασιλόφρονες –του Ιντρίς, νέοι του facebook και του διαδικτύου….
Η Ευρώπη αλλά και οι Αμερικανοί δεν είχαν συμφέρον τη στιγμή αυτή να μπουν στη, σίγουρα, αιματηρή διαδικασία απομάκρυνσης του Καντάφι από την εξουσία, τη στιγμή που είχαν βρει το modus viventi με τον δικτάτορα, τα πετρέλαια του και τις γραφικότητες του, μη δίνοντας σημασία στο ότι ήταν ένας στυγνός δυνάστης του Λιβυκού λαού. Πιθανόν συμφέρον είχαν οι πετρελαϊκές εταιρείες να τον ανατρέψουν για να πάρουν θέση στην μετά – Καντάφι εποχή. Αλλά και οι ηγεσίες των φανατικών ισλαμιστών θα ήθελαν την εξουδετέρωση του, θεωρώντας τον προδότη για την δυτικοαμερικανική μεταστροφή της πολιτικής του, τα τελευταία δέκα χρόνια. Άποψή μου όμως είναι ότι δεν ήταν αυτοί που συνετέλεσαν στην εξέγερση του λιβυκού λαού. Αυτοί μπήκαν στο παιχνίδι μετά και προσπαθούν να επηρεάσουν ή να πάρουν θέση
Πως παρουσιάζεται η κατάσταση σήμερα
Η Λιβύη έχει χωριστεί στο ανατολικό μέρος, δηλαδή τη Κυρηναϊκή με επίκεντρο τη Βεγγάζη, η οποία ελέγχεται από τους εξεγερθέντες και το δυτικό τη Τριπολίτιδα, πού ελέγχεται από τις δυνάμεις του Καντάφι με κέντρο τη Τρίπολη και σημεία στήριξης τη Σύρτη, η οποία κόβει τα παράλια στα δύο και τη Σέμπχα που καλύπτει τη περιοχή των πετρελαίων αλλά και βοηθά στον ανεφοδιασμό και την ενίσχυση των δυνάμεων από τις γειτονικές χώρες
Η ορμή του αιφνιδιασμού των πρώτων ημερών έχει χαθεί και οι καθεστωτικές δυνάμεις δείχνουν να οργανώνονται και να ανακτούν εδάφη. Οι συγκρούσεις μαίνονται και τα θύματα είναι χιλιάδες. Τα αποτελέσματα σε στρατιωτικό επίπεδο δεν είναι προβλέψιμα αφού οι πληροφορίες από τα πεδία των μαχών είναι λίγες και συγκεχυμένες.
Ποιες όμως είναι οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας; Οι ΗΠΑ αποκηρύσσουν τον Καντάφι, διακόπτουν τις διπλωματικές σχέσεις αλλά από την άλλη πλευρά όλο και πληθαίνουν οι μαρτυρίες ότι αμερικανικά οπλικά συστήματα όπως μαχητικά F-16 , ελικόπτερα Apache, οχήματα εδάφους, κλπ. χρησιμοποιούνται από τον Καντάφι εναντίον των διαδηλωτών. Αν αυτό αληθεύει, πότε έγινε η προμήθεια όλων αυτών;
Η Γαλλία ανέστειλε τις δραστηριότητες της πρεσβείας της στην Λιβύη κι ο κατά τα άλλα λαλίστατος Σαρκοζί τηρεί σιγή ιχθύος. Τι να πουν άραγε; Αυτοί προσεύχονται να παραμείνει ο Καντάφι, οι συμφωνίες των δισεκατομμυρίων και τα αίρμπας περιμένουν. Ο Μπερλουσκόνι είναι στο ίδιο μήκος προσευχής. Η Ρωσία τηρεί στάση αναμονής, η Βρετανία κι ο Καναδάς διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις κι η Ελλάδα του ΄΄ολίγιστου των Παπανδρέου΄΄ δεν ξέρει που βρίσκεται
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ επέβαλε εμπάργκο όπλων στη Λιβύη και ζήτησαν το πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων του Μ.Καντάφι, μελών της οικογένειας όπως και στενών συνεργατών του. Επιπλέον, παραπέμπουν στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο τη διερεύνηση του ενδεχόμενου διάπραξης εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από το καθεστώς του Καντάφι
Την ίδια ώρα κλιμακώνεται η διεθνής πίεση κατά της Λιβύης για τερματισμό της βίας. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα ζήτησε την άμεση παραίτηση του Μουαμάρ Καντάφι και την απομάκρυνσή του από τη χώρα. Από την άλλη πλευρά ο Καντάφι παίζει με το όπλο του πετρελαίου, δηλώνοντας ότι η Δύση πρέπει να φοβάται για το πετρέλαιο από τις οργανωμένες συμμορίες και όχι απ αυτόν
Να σημειώσουμε βέβαια τη δημόσια στήριξη που παρείχαν στον Καντάφι οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι φίλοι του, Ορτέγκα από Νικαράγουα, Τσάβες από Βενεζουέλα και Κάστρο από τη Κούβα Αυτών φαίνεται η σειρά αργεί...
Τι μέλλει γενέσθαι;
Οι εκδοχές αναγκαστικά είναι τρεις: Η μια να επικρατήσουν οι εξεγερθέντες και να γίνει μεταβατική κυβέρνηση για την εγκατάσταση δημοκρατικών θεσμών. Η δεύτερη να επικρατήσει ο Καντάφι και η τρίτη να μην επικρατήσει κανένας αλλά η χώρα να οδηγηθεί σε εμφύλιο πόλεμο. Η πρώτη ενδέχεται να προχωρήσει απλώς σε μια κατ επίφαση δημοκρατία αφού ηγέτες των εξεγερθέντων είναι διεφθαρμένοι πρώην αξιωματούχοι του Καντάφι. Η δεύτερη η και λιγότερη πιθανή θα οδηγήσει σ΄ ένα πλέον σφιχτό δικτατορικό καθεστώς Η τρίτη μου φαίνεται πιθανότερη εξέλιξη χωρίς όμως να αποκλείεται καμία των άλλων. Υπάρχει μάλιστα ο φόβος ο εμφύλιος να μετατραπεί σε πόλεμο φυλών με κίνδυνο να επεκταθεί και στις γειτονικές χώρες όπως το Τσάντ, ο Νίγηρας, το Σουδάν, πράγμα το οποίο θα οδηγούσε σε μια γενικότερη αποσταθεροποίηση στη Δυτική και Κεντρική Αφρική
Όπως εύκολα γίνεται κατανοητό μια αδύναμη Λιβύη, χωρισμένη στα δύο και η αποσταθεροποιημένη Βόρεια και Δυτική Αφρική ευνοεί μακροπρόθεσμα τους σκοπούς των ΗΠΑ και της ΕΕ οι οποίοι έχουν σχέση με την ενίσχυση και τον έλεγχο της Λιβύης, είτε μέσω αλλαγής του σημερινού status , είτε μέσω εμφύλιου πολέμου. Η εγκατάσταση τους, στη Λιβύη, -φυσικά για τη δημοκρατία και το καλό του λαού της, όχι για τα δικά τους συμφέροντα- θα είναι θέμα χρόνου . Τώρα γιατί δεν ενδιαφέρονταν για τη δημοκρατία και το Λιβυκό λαό, τόσα χρόνια πριν είναι άλλο θέμα σχετικό με τα πετρέλαια και τις συμφωνίες δισεκατομμυρίων
Όποια και να είναι η εξέλιξη στη Λιβύη, τούτο είναι σίγουρο, το γηρασμένο άλογο δεν μπορεί να οδηγήσει την κούρσα πλέον, θα μπει στο περιθώριο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι ΄΄σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν...΄΄ Το δε παραμύθι του φτωχού βεδουίνου που έγινε ο βασιλεύς των βασιλέων της Αφρικής έχει λυπημένο τέλος αφού μια ολόκληρη χώρα πνίγεται στο αίμα...
αυτη τη πολυπολυτισμικη ελλαδα θελουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.medicalvideos.us/play.php?vid=1835
προσοχη το βιντεο για τα παιδια.