Νυχτερινή Πορεία

Οι στρατιωτικές πορείες είναι δύσκολο πράγμα. Άρβυλα, φόρμα εκστρατείας, σακίδιο στη πλάτη, όπλο.  Για τις ειδικές δυνάμεις, οπλίτες και αξιωματικούς, ο σάκος στη πλάτη είναι τύπου μπέρκιν 20 με 30 κιλά. Ακόμα μεταφέρονται και τα ομαδικά όπλα. Αν λοιπόν οι πορείες ημέρας ενέχουν έναν βαθμό δυσκολίας πολλαπλασιάστε τον για τις νυχτερινές. Το σκοτάδι μεγιστοποιεί τον βαθμό δυσκολίας.
Φανταστείτε τώρα τι γίνεται, να ξεκινήσεις τη πορεία με καταιγίδα και στη συνέχεια να πέσεις και σε ομίχλη. Νύχτα κι ομίχλη! Γιατί τα θυμάμαι τώρα αυτά, μια που έχω περάσει τέτοιες καταστάσεις στο στράτευμα ;

Γιατί αυτή τη στιγμή η χώρα μας αυτό κάνει. Νυχτερινή πορεία ! Η διαφορά είναι ότι στο στράτευμα όταν κάναμε τις νυχτερινές ξέραμε που και πως θα  πηγαίναμε. Πόσα χιλιόμετρα θα κάναμε, πότε θα κάναμε στάσεις, τι μέτρα θα παίρναμε να μη μας προσβάλλει ο αντίπαλος,  είχαμε κώδικες ασύρματης επικοινωνίας αλλά το κυριότερο ξέραμε ποιος ήταν ο στόχος μας. Δηλαδή αν σκοπός ήταν απλώς να φτάσουμε στο μακρινό σημείο που μας είχε δοθεί ή αν έπρεπε να επιτεθούμε και να καταλάβουμε  έδαφος ή απλά να καταστρέψουμε και να αποχωρήσουμε

Το δρομολόγιο είναι άγνωστο για τη χώρα μας, το ψάχνουμε, όμως στη μαυρίλα της νύχτας που περνάμε και στη καταχνιά που έχει καταλάβει την ατμόσφαιρα γύρω μας, είναι αδύνατο να μπούμε στο σωστό δρόμο. Τα όπλα μας ατομικά και ομαδικά, όπως παιδεία, φιλοπατρία, ευρηματικότητα, φιλοτιμία, αγωνιστικότητα, επαναστατικότητα, παράδοση, πολιτισμός, θρησκεία έχουν εγκαταλειφθεί ή τελούν υπό καθεστώς σύγχυσης. Πολλοί έχουν φροντίσει γιαυτό, ντόπιοι κια ξένοι. Ακόμα  η απόσταση  η οποία πρέπει να καλυφθεί είναι άγνωστη –με ποιο ηθικό να προχωρήσει ο  δρομέας όταν δεν ξέρει πόσο πρέπει να καλύψει; Δεν έχουν καθοριστεί οι ενδιάμεσοι σταθμοί για να ξεκουραστεί και να αναλάβει δυνάμεις. Η συνεχής πορεία και μάλιστα στο άγνωστο τον εξαντλεί. Εναλλακτικά ή συμπληρωματικά  σχέδια,  για την αντιμετώπιση επικίνδυνων καταστάσεων δεν υπάρχουν, γιατί οι κυβερνώντες ή δε φρόντισαν ή είναι σε αδυναμία να τα συντάξουν. Ακόμα υπάρχει σημαντικό έλλειμμα επικοινωνίας τόσο κάθετης από πάνω προς τα κάτω, της ηγεσίας με το λαό όσο και οριζόντιας  ανάμεσα στους κοινωνικούς φορείς και οργανώσεις.. Κι ο στόχος ποιος είναι; Εγώ τουλάχιστον έχω μπερδευτεί! Να αποφύγουμε τη χρεωκοπία; Να μας διοικούν οι τροϊκανοί;  Να εκχωρήσουμε την εθνική μας κυριαρχία; Να μειώσουμε το εξωτερικό χρέος και πόσο;  Να  επιμηκύνουμε το χρέος; Να αναδιαρθρώσουμε το χρέος;

Ο καταλυτικός παράγων όμως  σε μια νυχτερινή πορεία είναι ο ηγέτης, ο οδηγός, ο διοικητής. Πρέπει να ξέρει το δρομολόγιο με κλειστά μάτια χωρίς να επηρεάζεται από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, να ξέρει πολύ καλά το σχέδιο, να τον πιστεύουν, να έχει αυτοπεποίθηση  και να εμπνέει, να έχει τεράστια αποθέματα αντοχής, να είναι αληθινός, ευφυής και διορατικός, θαρραλέος και πολεμιστής, ότι ακριβώς  δηλαδή, δεν είναι η σημερινή ηγεσία του τόπου.

Η χώρα δυστυχώς τη κρίσιμη αυτή περίοδο έχει ένα πολύ λίγο πρωθυπουργό ο οποίος ήλθε στη εξουσία με κεντρικό σύνθημα λεφτά υπάρχουν, ξέρουμε που είναι και πως θα τα πάρουμε  και στη συνέχεια αποδείχτηκε ότι δεν είχε καμία  ιδέα, πετσόκοψε μισθούς και συντάξεις, παρέδωσε η χώρα αμαχητί στο ΔΝΤ, κατάργησε τις συλλογικές συμβάσεις, ένας περιπλανώμενος ΄΄Ιουδαίος΄΄, με αμφισβητούμενη ευφυΐα, ο οποίος εγκατέστησε κάτι απίθανους τύπους στα υπουργεία :  Δρούτσας –η εμπειρία της διπλωματίας προσωποποιημένη, Γερουλάνος  τον βλέπεις και λες τι τιμή που μας κάνει τη χάρη και μας μιλάει, Παπακωνσταντίνου το Νόμπελ της Οικονομίας φυσικά είναι δικό μου, Μπιρμπίλη, ήλθα εκδρομή στο Υπουργείο.

 Με αυτόν τον αρχηγό και τους λοιπούς υπαρχηγούς τι νυχτερινή πορεία να βγάλει ο λαός; Θα διακόψει γρήγορα...Το ένστικτο της αυτοσυντήρησης θα τον οδηγήσει στην καθαίρεση του αρχηγού και την αναζήτηση άλλου Το θέμα είναι αν οι συνέπειες αυτής της τυφλής νυχτερινής πορείας με τον ακατάλληλο  οδηγό  Παπανδρέου θα είναι μοιραίες ή θα είναι αντιμετωπίσιμες; ΄΄Οπερ έδει δείξαι΄΄ ή λαϊκά ΄΄Κοντός ψαλμός, αλληλούια!΄΄