Κατερίνα Γώγου Τρία ποιήματα

Η Κατερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα. Από μικρή δούλεψε σαν ηθοποιός στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Το πρώτο της βιβλίο με ποιήματα ήταν το Τρία κλικ αριστερά και βγήκε το 1978. Την είπαν καταραμένη ποιήτρια, άλλοι πιο ήπια οργισμένη ποιήτρια. Ο λόγος της είναι έξω από φόρμες και καθωσπρεπισμούς. Ήταν ασυμβίβαστη και μόνη. Παρέμεινε μέχρι το τέλος της έξω από εκδοτικές κλίκες και κυκλώματα. Αυτοκτόνησε το 1993 με χάπια σε ηλικία 53 χρονών.

ο γελοίος ο χυδαίος και ο ψευταράς

Ελάτε αγαπητέ κ. Στάθη, γελοίος ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Καρατζαφέρης; χυδαίος ο αντιπρόεδρος Πάν-καλος και ψευταράς ο παγκοσμίου βεληνεκούς πρωθυπουργός μας; Εχθροπάθειες μήπως; Φυρί-φυρί το πάτε για μηνύσεις.... Ιδού το σημερινό Ευ-στάθειο κτύπημα στην Ελευθεροτυπία

Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον

Το τραγικό ποίημα του Αλεξανδρινού ποιητή πάντα ζωντανό, πάντα επίκαιρο. Αφιερώστε το όπου νομίζετε. ..Αλλωστε  πολλά πράγματα φεύγουν στις μέρες μας -αχ Αλεξάνδρεια, όπως  η λογική, η ευαισθησία, η αξιοπρέπεια, η μνήμη... Εγώ θα το αφιέρωνα στο πρωθυπουργό μας και στο θίασό του που είναι ΄΄φευγάτοι΄΄ γενικώς!

Περί Νεποτισμού ή αλλιώς ο Χατζηγάκιας, ο Μικές και το δαχτυλίδι

Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό λεξικό –πάει ο Δημητράκος κι ο Μπαμπινιώτης, νεποτισμός είναι η οικογενειοκρατία, η οποία εκδηλώνεται με την παραχώρηση θέσεων και αξιωμάτων σε συγγενείς και φίλους. Είναι η εκμετάλλευση από κάποιον του αξιώματος ή της θέσης που κατέχει, για να προωθήσει συγγενικά ή άλλα πρόσωπα του περιβάλλοντός του σε θέσεις κι αξιώματα χωρίς αξιοκρατικά κριτήρια.

Άψυχη Κυβέρνηση

Του δικηγόρου Φαήλου Κρανιδιώτη

Κόμμα και κυβέρνηση χωρίς ιδεολογία είναι σώμα χωρίς ψυχή. Αυτή λοιπόν η κυβέρνηση του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ είναι ένα πολιτικό ζόμπι. Χωρίς αληθινό, ξεκάθαρο ιδεολογικό δόγμα. Χωρίς ψυχή. Παρενδυτικός σοσιαλισμός. «Κεντροαριστερό» ένδυμα κι όνομα κι από κάτω μαύρος κι άραχνος νεοφιλελευθερισμός. Μια χωρίς προηγούμενο κυνική ανθρωποφαγία, την οποία ευαγγελίζονται αυτοί ακριβώς που δημιούργησαν το πρόβλημα, μαζί με τους εκατέρωθεν κολαούζους τους.

Αμεση απομάκρυνση του Υπουργού Εξωτερικών

Ο Σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, διδάκτωρ Νομικής στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό, μέλος πολλών  Ακαδημιών, ανά τον κόσμο,  συγγραφέας 34 βιβλίων και 130 άρθρων, διετέλεσε σύμβουλος των Σιράκ, Κλίντον, Κολ, προέδρου του Γαλλικού Ακυρωτικού Δικαστηρίου, φέρει τον τίτλο του επιτίμου νομικού συμβούλου της Βασίλισσας της Αγγλίας, ενώ θεωρείται παγκόσμια αυθεντία στο Συγκριτικό Δίκαιο. Με άρθρο του στα Επίκαιρα παρεμβαίνει και ζητεί την άμεση απομάκρυνση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Δρούτσα. Διαβάστε το:

΄΄Ο παγωμένος Δούναβης της καρδιάς του σταμάτησε ξαφνικά να κυλά...΄΄

''Τέλος σημαίνει δύο πράγματα στην ελληνική γλώσσα. Το ένα είναι αυτό που λέμε κι εμείς, που έχει φτάσει μέχρι σε μας. Τέλος, τέρμα. Παύλα. Τέλος σημαίνει το σκοπό. Κι εμείς που ‘χαμε μάθει τα παλιά γράμματα, μαθαίναμε στο συντακτικό «τελικές προτάσεις» και «τελικοί σύνδεσμοι». Τελικοί σύνδεσμοι να, όπως, ως. Τελικές προτάσεις, οι προτάσεις του σκοπού. Κάνω κάτι για να. Μελετάω για να πετύχω στις εξετάσεις. Εργάζομαι για να προοδεύσω. Προσέχω την υγεία μου για να μην αρρωστήσω. Το αποτέλεσμα.

Περί κριτικής και όχι μόνον

Δεν το κρύβω ότι μου προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση όταν είδα την ανάρτηση στο xiromero news, 9 Μαρ,  με το κείμενο για τη παραίτησή μου από δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Ξηρομέρου για να αναλάβω ειδικός σύμβουλος,  αλλά και τα σχόλια   σε αυτήν 

Οι Μοιραίοι

Όταν ο Βάρναλης   στα  1922   έγραφε τους ΄΄ Μοιραίους’’  δε μπορούσε να φανταστεί ότι περίπου   ενενήντα χρόνια αργότερα η Ελλάδα θα γύριζε  ξανά σ αυτό  το σημείο παρακμής, δε μπορούσε να φανταστεί ότι οι αγώνες    τριών γενεών θα πήγαιναν στράφι  γιατί οι αντίστοιχες γενιές πολιτικών με μόνη ίσως εξαίρεση τον Καραμανλή τον πρώτο,  θα έκαναν τα πάντα  για να τη φέρουν εκεί.

Νυχτερινή Πορεία

Οι στρατιωτικές πορείες είναι δύσκολο πράγμα. Άρβυλα, φόρμα εκστρατείας, σακίδιο στη πλάτη, όπλο.  Για τις ειδικές δυνάμεις, οπλίτες και αξιωματικούς, ο σάκος στη πλάτη είναι τύπου μπέρκιν 20 με 30 κιλά. Ακόμα μεταφέρονται και τα ομαδικά όπλα. Αν λοιπόν οι πορείες ημέρας ενέχουν έναν βαθμό δυσκολίας πολλαπλασιάστε τον για τις νυχτερινές. Το σκοτάδι μεγιστοποιεί τον βαθμό δυσκολίας.

ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΣ του Αρη Μπιτσώρη

Αγαπητέ Άρη 

σ ευχαριστώ για το ποίημα σου. Μ έκανες να γελάσω και να θαυμάσω για μια ακόμα φορά  την άνεση και τη δεξιοτεχνία σου στους στίχους. Το δημογραφικό είναι τρομακτικό πρόβλημα φίλε Άρη, σε λίγο οι θάνατοι θα ξεπερνούν τις γεννήσεις. Τα τελευταία χρόνια οι αλλοδαποί δώσανε τη ψεύτικη εικόνα της αύξησης του πληθυσμού. Στην ουσία πρέπει να έχουμε μπεί πλέον σε αρνητικούς ρυθμούς. Οι νέοι έχουν τρομάξει με τη σημερινή κατάσταση, ο Θεός να βάλει το χέρι του! 

Και πάλι ευχαριστώ θερμά

Nα χαρακτηριστεί ο Αχμέτ Νταβούτογλου ως συνεργός σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.(Του Σάββα Καλεντερίδη)

Με τον Σάββα γνωριζόμαστε από την Σχολή Ευελπίδων δηλαδή κοντά στα 35 χρόνια. Οι πορείες μας συναντήθηκαν στη συνέχεια  όταν περνάγαμε μαζί το Σχολείο Καταδρομών για αξιωματικούς των Ειδικών Δυνάμεων (Rangers) και συνδεθήκαμε φιλικά - είναι εκείνο το δέσιμο των  συνεκπαιδευόμενων, των συντρόφων  που ''φτύνουν αίμα'' μαζί στην ειρήνη, προετοιμαζόμενοι για τον πόλεμο- αλλά και αργότερα στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων όπου συνυπηρετήσαμε για ένα διάστημα .

Πέμπτη φορά πατέρας!

Όλοι όσοι με γνωρίζουν συμφωνούν  σε ένα σημείο που αφορά τον χαρακτήρα μου. Είμαι σταθερός στις απόψεις μου! Κι εγώ φροντίζω βέβαια  να το ενισχύω αυτό  με τις κατά καιρούς ενέργειές μου. Να τώρα άλλο ένα αποδεικτικό της σταθερότητάς μου.

Λίστες

Μιά επιλογή από τις ''Λίστες'' του Νίκου Δήμου (1991) Η ιδέα βασίστηκε στη Βιβλίο του Μαξιλαριού της  Sei Shonagon [1000 μ.χ.]  η οποία  ήταν κυρία των τιμών στην αυτοκρατορική αυλή της Ιαπωνίας και ίσως , η μεγαλύτερη ποιήτρια αυτής της χώρας. 

Σατυρικός, πρωτότυπος, ευρηματικός, μερικές φορές μελαγχολικός αλλά προπάντων απολαυστικός ο Νίκος Δήμου σε μια πολύ ανάλαφρη αναγνωση

''Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν'' Ενα παραμύθι με λυπημένο τέλος

Μια φορά κι έναν καιρό, σε κάποιο σημείο,στην έρημο της Λιβύης Βεδουίνοι νομάδες έφεραν στο κόσμο ένα παιδί, ένα αγόρι, το οποίο ονόμασαν Μουαμάρ. Ολόκληρο το όνομα του, Μουαμάρ Αλ Καντάφι. Το παιδί των Βεδουίνων μεγάλωσε και σπούδασε νομικά –λένε, στη συνέχεια έγινε στρατιωτικός. Ακόμα λένε ότι φοίτησε στη Σχολή των Ευελπίδων της Ελλάδος –Ταξη 1965-  ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι απλά ένα τρίμηνο πέρασε στη Σχολή Πυροβολικού της Ελλάδος, αλλά αυτό λίγη σημασία έχει.

Φωτογραφία 1948

Καιρό είχαμε να ασχοληθούμε με ποίηση. Η καθημερινότητα με τα τόσα προβλήματα  της αναιρεί το συναίσθημα. Γιατί η ποίηση  είναι συναίσθημα. Δε χρειάζεται να την εξηγείς. Δεν είναι ανάγκη καν  να αναρωτηθείς, τι θέλει να πεί ο ποιητής. Μόνο να έχεις αφήσει ανοικτούς τους δίαυλους προς τα χωρικά σου ύδατα. Η Κική Δημουλά εμένα μ αγγίζει και ας υπάρχουν σημεία της που δεν καταλαβαίνω. Δεν μ ενδιαφέρει αυτό, μου αρκεί που τη νοιώθω. Κάποτε ο Νικος Δήμου είχε πεί, η Δημουλά είναι η μεγαλύτερη Ελληνίδα ποιήτρια μετά τη Σαπφώ, Υπερβολικό; Ισως. Εγώ όμως το προσυπογράφω! 

''Δεν πληρώνω - Δεν πληρώνω''

Το 1974 ο Ιταλός Ντάριο Φο έγραψε ένα σπουδαίο, διαχρονικό, θεατρικό έργο το ''Δεν  πληρώνω - Δεν πληρώνω''. Το έργο αυτό μαζί  με το κλασσικό ''Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού'' έχουν γίνει θρύλος στο χώρο του Θεάτρου, ο δε Ντάριο Φο πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1997.

Να που τώρα  όμως , σαράντα χρόνια μετά ο τίτλος αλλά και η ουσία του έργου του Φο έρχεται πάλι στην επικαιρότητα, σαν τίτλος κίνησης ακτιβιστών  σχετικής με τη μη πληρωμή διοδίων στους εθνικούς δρόμους αλλά και των μέσων μαζικής μεταφοράς μετά την τελευταία, υπέρογκη αύξηση των εισιτηρίων. Στα Αγγλικά ο τίτλος είναι ''CANT PAY? WONT PAY!'' δηλαδή ''Δεν μπορώ να πληρώσω;  Δεν  πληρώνω!'' 

Το χαμένο Σύνταγμα των κηπουρών του βασιληά.

Με τον Στάθη της Ελευθεροτυπίας, κατά κόσμο Στάθη Σταυρόπουλο μας χωρίζει άβυσσος ιδεολογική αλλά αυτό δεν με εμποδίζει να τον αναγνωρίζω σαν μια εκπληκτικής γραφής πέννα. Τον θαυμάζω λοιπόν, τον Στάθη και πολλές φορές τον ζηλεύω. Και μερικές φορές στεναχωριέμαι γιατί έχω την εντύπωση ότι η αριστερή του ένταξη, εγκλωβίζει το αστείρευτο ταλέντο του Το πιο κάτω κείμενο, δημοσιευμένο στην Ελευθεροτυπία στις 12.02.2011 δικαιώνει τα αισθήματα μου αυτά  Ένα πραγματικό διαμάντι γραφής. Εύγε σου Στάθη...Υποκλίνομαι στο μέγεθος σου

Καλλικράτης στα μούτρα σας

Καλλικράτης Έλληνας Αρχιτέκτονας, του 5ου π.χ. αιώνα  το έτερον ήμισυ του Ικτίνου, ο οποίος συνδέεται με τα περίφημα έργα του ναού της Αθηνάς ή Απτέρου Νίκης, του Παρθενώνα και των Μακρών Τειχών Αθήνας - Πειραιά. Ο άνθρωπος αν γνώριζε ότι θα γινόταν θέμα και θέαμα τόσους αιώνες μετά σίγουρα θα έπεφτε σε κατάθλιψη - έχω ακούσει Δήμαρχο να λέει να πάει να (α)γα(π)ηθεί ο Καλλικράτης, δε θα μας πεθάνει αυτός... Το πράγμα αν δεν ήταν τόσο τραγικό θα ήταν εξαιρετικά αστείο, δηλαδή πέτυχε το πείραμα στη τοπική αυτοδιοίκηση και τώρα το επεκτείνουμε, Καλλικράτης στα στρατόπεδα, Καλλικράτης στα σχολεία, Καλλικράτης στις Εφορίες, Καλλικράτης στα γήπεδα και δε ξέρω που αλλού.